ജബല്‍ അഖ്തറിലേക്കുള്ള വഴി.കാലത്തു പത്തുമണിയോടെ യാത്രതുങ്ങി, ഞങ്ങള്‍ അഞ്ചുപേര്‍ - ഞാന്‍ , ലത, അവളുടെ അനിയന്‍ ജെ.കെ(ജയകൃഷ്ണന്‍ ), ഭാര്യ വിനീത, മകന്‍ അടു എന്നു ഞങ്ങള്‍ വിളിക്കുന്ന അദ്വൈത് . ഭാര്യാസഹോദരന്‍റെ കാറിലാണു പോക്ക്.
ചുരം തുടങ്ങുന്നു. നല്ല റോഡ്. വാഹനത്തിരക്കില്ല. ഏറക്കുറെ പച്ചപ്പ് കാണാനേയില്ലാത്ത പാറക്കുന്നുകളാണു ചുറ്റിലും.അവക്കിടയില്‍ക്കൂടി റോഡു മുകളിലേക്കു പോകുന്നു. പലയിടത്തും നല്ല കുത്തനെയാണ് കയറ്റം. വെയില് ചൂടുപിടിച്ചുവരുന്നേയുള്ളൂ. അതുകൊണ്ടു കാറ്റിനു നല്ല തണുപ്പ്.
ഒന്നൊന്നര മണിക്കൂര്‍ കയറ്റം കഴിഞ്ഞ് ചെറിയൊരിറക്കത്തിലേക്ക്. അകലെ കാണുന്നത് ജബല്‍ അഖ്തറിനു ചുറ്റും ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ഒമാനി ഗ്രാമങ്ങളിലൊന്നാണ്. ഗ്രാമങ്ങളിലെ വീടുകളിലേക്കു കടന്നുചെല്ലുന്നതിന്നുമുന്‍പ് താമസക്കാരുടെ അനുമതി വാങ്ങിക്കണമെന്നും അവരെ ശല്യം ചെയ്യുന്ന രീതിയില്‍ പെരുമാറരുതെന്നും സൂചിപ്പിക്കുന്ന ബോര്‍ഡുകള്‍ ഗ്രാമങ്ങളിലേക്കു തിരിയുന്ന വഴികളില്‍ കാണാം.
ദാ എത്തിപ്പോയീ!. റോഡു ചെന്നവസാനിക്കുന്ന ഒരു നിരപ്പില്‍നിന്ന് ആദ്യത്തെ കാഴ്ച. കണെണെത്തുന്ന ദുരത്തോളം മലമടക്കുകള്‍. മലഞ്ചെരിവുകളില്‍ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന കൃഷിത്തോട്ടങ്ങള്‍ - മുന്തിരിയും മാതളപ്പഴങ്ങളും വിളയുന്ന തോട്ടങ്ങളാണധികം. സീസന്‍ കഴിഞ്ഞുപോയതുകൊണ്ട് തോട്ടങ്ങള്‍ ശുഷ്കങ്ങളാണ്.മഹാകവി പിയുടെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ കുട്ടി കഴിഞ്ഞ തോട്ടങ്ങള്‍ -!ചില മലമടക്കുകളില്‍ കേടുവന്ന പഴങ്ങള്‍ കൂട്ടിയിട്ടതു കണ്ടു. നല്ല കാറ്റും നല്ല തണുപ്പും. കാറിലെ ഏസിയേക്കാള്‍ തണുപ്പ്. രണ്ടായിരം അടിക്കു മുകളിലല്ലേ നില്‍പ്? താപനില പതിനഞ്ചോ പതിനാറോ ഡിഗ്രിയായിരിക്കുമെന്ന് ജെ. കെ.
മലമടക്കിന്‍റെ മറ്റൊരു കാഴ്ച. ഇനി താഴേക്കിറങ്ങാം.സമയം ഒരുമണി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഒന്നു നടന്നുവന്നിട്ടാവാം ഉച്ചഭണമെന്നുറപ്പിച്ചു. കുറച്ചു വെള്ളവും ഒരു കുപ്പി ജ്യൂസും ബിസ്കറ്റുമെടുത്തു. അധികം ഭാരമായാല്‍ നടത്തം പ്രസ്നമാവും. ലസ് ലഗ്ഗേജ്, മോര്‍ കംഫര്‍ട്ട് എന്നാണല്ലോ ആപ്തവാക്യം. താഴെയെത്തിയാല്‍ പല വഴികളായി പിരിയുന്ന ട്രക്കിംഗ് പാതകളുണ്ട്. അതു തുടങ്ങുന്നിടംവരെ കാറുപോകുന്ന പാതയുണ്ട്. കാറില്‍നിന്നു പുറത്തിറങ്ങി. ആളെ പറപ്പിക്കാന്‍പോന്ന തണുത്ത കാറ്റ്. പടികളിറങ്ങുമ്പോള്‍ ഒന്നു സൂക്ഷിക്കണമെന്ന് ജെ.കെയുടെ ഓര്‍മപ്പെടുത്തല്‍ - നോക്കട്ടെ. നടത്തം അത്ര എളുപ്പമല്ല. വഴിക്ക് തോട്ടങ്ങളില്‍ അതിക്രമിച്ചു കടക്കരുതെന്ന് ഒര്‍മിപ്പിക്കുന്ന ബോര്‍ഡുകള്‍ കണ്ടു. അയ്യോ നമ്മളില്ലേ ഇല്ല!
ട്രക്കിംഗ് തുടങ്ങുന്നത് മലനിരപ്പിന്നുതാഴെയുള്ള ഒരു പഴയ ഗ്രാമത്തിന്നിടയിലുടെയാണ്. തുടക്കത്തില്‍ ഒന്നുരണ്ടു പുതിയ വീടുകളുണ്ട്. കൃഷിക്കാരുടെയായിരിക്കണം. പഴയ ഗ്രാമത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ ആള്‍പ്പാര്‍പ്പില്ല.വീടുകള്‍ മിക്കതും തകര്‍ന്നുകിടക്കുന്നു. ഈ പരുക്കന്‍കുന്നുകള്‍ക്കിടയില്‍ എത്ര തലമുറകള്‍ ഇവിടെ ജീവിച്ചു മരിച്ചുപോയിട്ടുണ്ടാവാം?
ഇത്തിരി കഠിനമാണ് ഈ പാത. പലയിടത്തും ഒന്നൊന്നര അടി കയറുന്ന/ഇറങ്ങുന്ന പടവുകളാണ്. അരമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആവേശം ചോര്‍ന്നുപോയി. കുപ്പിവെള്ളവും ബിസ്കറ്റുംകൊണ്ട് ക്ഷീണം തീര്‍ത്ത് കാറിലേക്കു മടങ്ങി. നല്ല ക്ഷീണം. പരിസരഭംഗിയാസ്വദിച്ച് പതുക്കെ കയറി. ലതയും വിനീതയും മുമ്പില്‍ ഇത്തിരി വേഗം കയറിപ്പോയി.സ്വാമി ശരണം!കരിമലകയറ്റം മാത്രമല്ല, ജബല്‍മലകയറ്റവും കഠിനമാണേ. തിരിച്ചു കയറുമ്പോള്‍ ജെ.കെയ്ക്ക് ഒരു സംശയം-ഞങ്ങളുടെ കിതപ്പിനാണോ തണുത്ത കാറ്റിനാണോ ശക്തി കൂടുതല്‍ -?
വഴിക്ക് പലനിറത്തിലുള്ള പാറകള്‍ - കൈകൊണ്ട് അടര്‍ത്തിയെടുക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ - താഴെ പൊട്ടും പൊടിയുമായി കിടക്കുന്ന കഷ്ണങ്ങളില്‍നിന്നു ചിലതെടുത്തു. ഇരിക്കട്ടെ, ഒരു ഓര്‍മയ്ക്ക്.
വലിയ ചിത്രകാരന്മാരുടെ പെയിന്‍റിംഗിനെ ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്ന വര്‍ണങ്ങള്‍ - വിചിത്രമാണു പ്രകൃതിയുടെ വര്‍ണവിന്യാസങ്ങള്‍
ഒരുവിധം മുകളിലെത്തി. ഇനി എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ടു ബാക്കി കാര്യം. ശരീരമാദ്യം ഖലു ധര്‍മസാധനം എന്നല്ലോ മഹാകവി കാളിദാസരുടെ വചനം. കുറച്ചപ്പുറത്തുള്ള ഒരു പാര്‍ക്കിലേക്കു വിട്ടു. അവിടെ കയറുമ്പോഴതാ, നമ്മുടെ നാട്ടിലെ കരവീരം പൂത്തും തഴച്ചും നില്‍ക്കുന്നു. മറ്റൊരുത്തനെക്കൂടി അപ്പുറത്തു കണ്ടൂ, എരുക്ക്. ഇനി ഇവരെക്കെ തനി മലയാളികളല്ലെന്നുവരുമോ? വിശക്കുന്നു. ബാക്കി കഥ പിന്നെ.
